|
|
|
|
|
|
1945’de
Donanma’nın FH-1 “Phantom”un geliştirilmiş model talebine
karşılık McDonnell firması 1949 yılında 894 adedi kapsayan ve
1953 yılında sona erecek olan F2H “Banshee”lerin ilklerini
teslim etmeye başladı. F2H aynı düz kanat tasarımını korumuştu
ancak daha büyük ve ağırdı ve daha güçlü motorları vardı.
Prototipler 965 km/h hıza ve 15,200 metre irtifaya ulaştılar.
Yeni ekipmanlar burun koniği içinde radar, otopilot, daha iyi
kabin basınçlandırılması ve fırlatmalı koltuğu içeriyordu. (İlk
fırlatma F2h’dan yaklaşık 900km/h hızda yapıldı).
“Banshee-2”
(F2H-2) Kore Savaşı’nda uçak gemisinden hareket eden av-bombardıman
ve foto-keşif uçağı olarak önemli roller üstlenmiştir. Av görevinde
“Banshee”, aynı zamanlada görev yapan Grumman F9F-5’lerden
daha fazla ateş gücüne sahipti ve ondan daha hızlı ve daha
fazla manevra kabiliyetine sahipti. Bir aralar B-29’lara eskort görevi
yaptılar ancak onların eskortluğu esnasında pek yaklaşan olmadı
(herhalde MiG-15 öncesi olması gerek). İleri modelleri (F2H-3/4)
gece ve her türlü hava koşullarında görev yapabilen av-bombardıman
uçakları olarak kullanıldılar.
“Banshee”
serisi uçaklar irtifada tek motorla uçma yeteneğine sahiptiler,
çok dengeliydiler ve diğerlerine kıyasla iyi uçak gemisi uçaklarıydılar. Ancak iki eksikliği vardı: kuyruk kısmı aşırı yüklere
ve özellikle imalatçının sınırları dışındaki “G” yüklerine
dayanamıyordu bir de iniş takımları çok kırılgandı ve kanca
yakalamalı inişlerde iniş ağırlığını limitliyordu. Bunun
manası da, pilot fazla yakıtını atmasına rağmen güverteye
inebilmek için yalnız üç deneme şansı olmasıydı ve bu da hoş
bir durum değildi.
|
|
In
response to a 1945 Navy contract for an improved version of the
FH-l "Phantom", McDonnell Aircraft Corporation began
delivery in 1949 of the first of 894 F2H "Banshees"
over a production run that ended in 1953. The F2H retained the
same straight-wing design as its predecessor but was larger,
heavier and incorporated more powerful engines. Prototypes
reached a top speed of 585 mph and an absolute ceiling of 50,000
feet. New equipment included nose cone radar, auto-pilot and
improved pressurization and ejection seat.(The first emergency
ejection by a naval aviator was from an F2H at about 500 knots).
The "Banshee-2" (F2H-2) performed a major role in the
Korean War as a carrier based fighter-bomber and also as a
photo-reconnaissance airplane. In the fighter role, the
"Banshee" was more maneuverable, faster, and had
greater fire-power than the Grumman F9F-5 also in use at the
time. They flew at one time as fighter escorts for Air Force
B-29 "Superfortresses" but did not encounter any North
Korean fighters during their service throughout the war. Later
variants (F2H-3/4) were deployed as night and all-weather
fighter-bombers in 1953.
The "Banshee" series of airplanes were capable of
cruising on one engine at altitude, were very stable, and were
relatively good carrier airplanes. They also had two adverse
traits in common - the tail section was particularly vulnerable
to any stress loads beyond the manufacturer's g-load limits and,
the landing gears were very fragile and precluded carrier
arrested landings above recommended landing weights.This meant
that once a pilot dumped excess fuel to get down to maximum
permissible weight, he was limited to about three passes at the
deck. Not a pleasant situation under adverse weather and
pitching deck conditions.
|
|
|
|
|
|
|
|
F2H
specs/doneleri:
Crew/mürettebat:
1, engines/motorlar:
2 x Westinghouse J34-WE-34 turbojet, thrust/itiş gücü: 14.43
kN/ea., wingspan/kanat açıklığı:13,67m, length/uzunluk:
12,20m,, height/yükseklik: 4.42m, wing area/kanat alanı:27,18m2,
max speed/azami hız: 949 km/h, ceiling/tavan: 14,744 m., normal
range/normal menzil: 1980 km, combat range/kombat menzili: 1023
km/h., empty weight/boş ağırlık: 5038 kg, max takeoff
weifht/azami kalkış ağırlığı: 9492 kg,
Armament/silah
donanımı: 4 x 20-mm M3 cannon/top, 2 x 500lb bombs/bomba or/veya 6
x 5-inch rockets.
|
|
|
|
|
|
Editör
:
M.
Haluk SEVEL
|
|
|
|
|
|