F-4 McDonnell Douglas tarafından üretilen iki kişilik (tandem), süpersonik, uzun menzilli, her türlü hava şartlarında görev yapabilen bir av-bombardıman uçağıdır. Görev yetenekleri arasında temel silah olarak AA füzeleri, ikincil silah olarak 20mm topunu kullanan av-önleme, konvensiyonel veya nükleer bombalarla uzun menzilli saldırı ve roket, füze,bomba karışımı ile yakın destek bulunmaktadır. Uçağın itiş gücü değişken statorlu, değişken kapasiteli “afterburner”lı iki adet aksiyal turbojet tarafından sağlanmaktadır. Uçağı düşük gövdeye monte edilmiş geriye eğik ve uç kısımları belirli bir anhedral açı ile yükselen kanatlar karakterize etmektedir. Kolay depolama ve yer bakımı için kanatlar katlanabilmektedir. Gövdenin arka kısmında, iniş mesafesini azaltan gövde içine saklı iniş paraşütü ve hidrolik olarak çekilebilen hook bulunmaktadır.

İlk uçuşunu 1958 Mayıs’ın yapan “Phantom II” esas itibariyle gemileri savunmak üzere ABD Donanması tarafından geliştirilmiş ve 1961’de servise girmiş bir uçaktır. 1962’de Vietnam’da MiG’lere karşı daha güçlü bir uçak ihtiyacı, yakın hava desteği, karşıt hava saldırıları yapabilecek arayışı neticesi değerlendirmeye alındı (F-110A “Spectre” adıyla)  ve bir modeli onaylandı. 18 Eylül 1962’de USAF ve USN uçak designasyonlarını F-1’den F-11’e kadar birleştiren sistem çıkınca USAF’ın F-110’u ile Donanma’nın F4H-1’i F-4C ve F-4B oldu.

F-4C diye adlandırılan USAF’ın ilk “Phantom II”si ilk uçuşunu 27 Mayıs 1963’de yaptı. Teslimatlar da Kasım 1963’de başladı. Havadan karaya görevlerde F-4 II.Dünya Savaşı’nın meşhur B-17’sinin iki misli bomba yükü taşıyabilmektedir. F-4’ler aynı zamanda foto-keşif ve “Wild Weasel” uçaksavar füze sistemlerini yok etme görevlerini ifa etmişlerdir. “Phantom II” üretimi 1979 sonunda bittiğinde 2,800’ü USAF’a, 1,200’ü USN’ye olmak üzere 5,195 adet “Phantom II” üretilmiştir. Bunların bakiyesi müttefik ülkelere sevk edilmiştir.

1960’ların başında USAF RF-101’leri takviye etmek üzere taktik üstünlüğü olan bir foto-keşif uçağı arayışına girmiştir. Bunun neticesi Hava Kuvvetleri tadil edilmiş F-4C’leri tercih etmiştir. RF-4C geliştirme programı 1962’de başladı ve ilk uçuşu 18 Mayıs 1964’de gerçekleşti.  505’i USAF için olmak üzere toplam 668 RF-4C üretilmiştir. RF-4C’ler burun kısmındaki üç istasyonda değişik kameralar taşıyabilirler. Yüksek ve alçak irtifada, gece ve gündüz fotoğraf çekebilirler. RF-4C’lerin hiçbir silahı yoktur. Ancak bazılarına savunma maksatlı dört adet AIM-9 “Sidewinder” füzesi monte edilmiştir.

The F-4 is a two-place (tandem), supersonic, long-range, all-weather fighter-bomber built by McDonnell Douglas Corporation. Mission capabilities include: long range, high-altitude intercepts utilizing air-to-air missiles as primary armament; a 20mm gun as secondary armament; long-range attack missions utilizing conventional or nuclear weapons as a primary armament; and close air support missions utilizing a choice of bombs, rockets and missiles as primary armament. Aircraft thrust is provided by two axial-flow turbo jet engines with variable stators and variable afterburner. Airplane appearance is characterized by a low mounted swept back wing with obvious anhedral at the wing tips. The wings can be folded for ease of airplane storage and ground handling. A drag chute, contained in the end of the fuselage, significantly reduces landing roll distances and an arresting hook, that is hydraulically retracted, can be utilized to stop the airplane under a wide range of gross weight-airspeed combination. 

First flown in May 1958, the “Phantom II” originally was developed for U.S. Navy fleet defense and entered service in 1961. The USAF evaluated it (as the F-110A "Spectre") for close air support, interdiction, and counter-air operations and, in 1962 as a need for Vietnam against the MiGs, approved a USAF version. On 18 September 1962, the USAF and US Navy aircraft designation systems were combined into a single scheme resulting in the F-1 to F-11. The USAF F-110A and US Navy F4H-1 became F-4C and F-4B respectively.

The USAF's Phantom II, designated F-4C, made its first flight on May 27, 1963. Production deliveries began in November 1963. In its air-to-ground role the F-4 can carry twice the normal bomb load of a WW II B-17. USAF F-4s also fly reconnaissance and "Wild Weasel" anti-aircraft missile suppression missions. Phantom II production ended in 1979 after  5,195 had been built--more than 2,800 for the USAF, about 1,200 for the Navy and Marine Corps, and the rest for friendly foreign nations.

F-4D specs/doneleri:

Crew/mürettebat: 2, engines/motorlar: 2 x General Electric J-79-GE-15, thrust/itiş gücü: 75.46 kN/ea.,Wingspan/kanat açıklığı: 11,68m.  Length/boyu: 17,71m. Height/yükseklik: 4,99m. Max take-off weight/azami kalkış ağırlığı: 26,886kg. Max speed/azami hız: 2,310km/h. Cruising speed/seyir hızı: 974km/h.  Range/menzil: 2,888km. Ceiling/tavanı: 18,100m.