|
|
|
|
|
|
30
yıldır sürekli imalat hattında olan P3V-1 ilk uçuşunu 1961
Nisan’ında ve 652’nci olan son P-3C de Eylül 1995’de yapmıştır.
Bugünden itibaren 25 yıl daha önplanda olmaya devam etmesi
planlanmaktadır.
Orion’a
esas olan turboprop motorlu yolcu uçağı Electra başlangıçta gövde
ve motor problemleri yaşamıştı. Jet motorlu yolcu uçaklarının
devreye girmesi ile gözden düşmüş, üretimde yalnız dört yıl
kalabilmiştir. Bu arada Lockheed teknik problemleri çözmüş,
birkaç yabancı hava kuvveti ile birlikte ABD Donanması da
turboprop motorlu uçakların ASW ve deniz devriye görevlerinde
kullanılmasında yararlar görmüşlerdir. “Electra” esas alınarak
geliştirilen “Orion” yüksek seyir hızlarında uzun süre
seyredebilme avantajına sahiptir.
Donanma’nın
Lockheed P2V “Neptune” ve Martin “P5M” Marlin’in değiştirilmesi
için çalışmalar turboprop motorların hazır olmasından çok
önce Lockheed tarafından donanmaya sunulmuştur. Bütün
gereksinimleri karşıladığı için ihaleyi kazanıp Mayıs
1958’de ön araştırma ve geliştirme sözleşmesini yaptı. İlk
prototip uçuşu da 19 Ağustos 1958’de gerçekleşmiştir.
Aynı
uçağın elektronik savaş modeli olan EP-3B/C modeli de
mevcuttur.
|
|
In
continuous production for 30 years, the first P3V-1 having flown in
April 1961 and the 652th and last P-3C being scheduled for delivery
in September 1995, the Lockheed Orion will still be in front-line
service a quarter of century from now.
The
turboprop-powered Electra airliner from which this superb ASW
aircraft was derived had initially experienced major structural
and powerplant difficulties. Quickly rendered obsolete in the eyes
of travelers by the introduction of pure-jet transports, it
remained in production for only four years and was rapidly
withdrawn from use by most major carriers. Fortunately for
Lockheed, the Electra’s technical difficulties were easily
resolved and, unlike airliners, the US Navy and several foreign
air forces found considerable merits in turboprops, as the ASW and
maritime patrol missions for which the Orion was derived from the
Electra favored long loitering capabilities over higher cruise
speed.
Development of the Electra to provide the Navy with replacements
for its land-based Lockheed P2V Neptunes and Martin P5M Marlins
was initiated in 1957, before the first flight of the
turboprop-powered airliner, when Lockheed submitted a formal
proposal . With its design meeting fully the requirements of the
Navy, Lockheed easily won the design competition, was awarded an
initial research and development contract in May 1958, and first
flew the Orion’s aerodynamic prototype on 19 August 1958.
The
“orion” also has the EP-3B/C electronic counter -measure
variant.
|
|
|
|
|
|
|
|
P-3C
specs/doneleri:
Crew/mürettebat:
10, engines/motorlar: 4 x Allison T56-A-14, power/gücü:
3661kW/ea., wingspan/kanat açıklığı: 30.38m, length/uzunluk:
35,61m, height/yükseklik: 10.27m, wing area/kanat alanı:120.77m2,
start mass/kalkış ağırlığı: 64,410kg, empty mass/boş ağırlığı:
27,892kg, max speed/azami hız: 761km/h, ceiling/tavan:16,460m,
range/menzil:7,700km, armammment: 9,000kg of weapons/çeşitli silah
|
|
|
|
|
|
Editör
:
M.
Haluk SEVEL
|
|
|
|
|
|