|
6557
adet üretim miktarı ile T-33 dünyada en çok kullanılan eğitim
uçağı olmuştur. T-33, USAF’ta hizmete giren ilk jet avcı uçağı
olan F-80 “Shooting Star”dan geliştirilmiştir.
İki
kişilik T-33’ler pervaneli uçaklarda uçan yetenekli pilotların
jetlere adaptasyonu için tasarlanmıştır. Tek kişilik
F-80’lerin gövdesinin yaklaşık 90 santim kadar uzatılıp ikinci
kokpit eklenmesiyle gerçekleştirilmiştir.
Esasen
eğitim uçağı olarak yapılmasına rağmen başka görevler de
verilmiştir. Bazı T-33’ler burunda fotoğraf makinesi ve
kokpitte elektronik malzeme ile keşif görevleri de yapmıştır.
RT-33A olarak adlandırılan bu tek kişilik uçaklar askeri yardım
programı “MAP” çerçevesi içinde Fransa, İtalya, Hollanda,
Pakistan, Tayland ve Türkiye’ye verilmiştir
1948’den itibaren 1957’de Cessna T-37A ve 1961’de Northrop
T-38A çıkana kadar USAF’taki tek jet eğitim uçağı olmuştur.
Alet uçuşu, jet intibak eğitim uçağı, irtibat uçağı ve deney uçağı
olarak kullanılmıştır. 1952lerde NATO’nun güçlendirilmesi sırasında
Kanada yalnız kendi personelinin değil binlerce müttefik
personelinin de eğitimini üstlenmiştir. Bu eğitimi yapabilmesi için
Kanada’ya 20 adet T-33A-1-LO verilmiş, bilahare 10 adet daha borç
olarak verilmiştir. Kanada kendi T-33’lerini yapmaya başlayınca
bu uçaklar USAF iade edilmiş veya Yunanistan ve Türkiye’ye
verilmiştir.
Kanada
kendi T-33’lerini 1951’de üretmeye başlamış, ilk uçuşu 27
Kasım 1951’de gerçekleştirmiştir. Bu uçaklar 5,100 libre itiş
gücü olan Rolls-Royce Nene 10 jet motorları ile tahrik ediliyordu
ve T-33A Silver Star Mk.3 olarak adlandırılmıştı. (Üretici
firma notasyonu CL-30’du). Bu uçaklar Fransa, Yunanistan,
Portekiz, Türkiye ve Bolivya’ya verilmeye başlandı. Aynı şekilde
Japonya da 1 temmuz 1954’den itibaren kendi T-33’lerini üretmeye
başladı. Bu yetenekli uçağın kullanımı Kanada ve Japonya ile
sınırlı kalmamış, MDAP programı dahilinde birçok müttefik
veya tarafsız ülkeye de USAF tarafından verilmiştir. T-33’ler
bazı ülkelerde isyanlara karşı saldırı uçağı olarak kullanılmıştır.
T-33ler
ABD Donanması tarafından da TV-2 rumuzu ile kullanılmıştır.
|
|
With
6557 built specimens, Lockheed T-33 is the trainer aircraft which
was the most used in the whole world. T-33 is a development of F-80
" Shooting Star ", first single-seat jet fighter to have
been operational in the US Air Force.
The
two-place T-33 jet was designed for training pilots already
qualified to fly propeller-driven aircraft. It was developed from
the single-seat F-80 fighter by lengthening the fuselage slightly
more than three feet to accommodate a second cockpit.
Basically
conceived to be a trainer, T-33 however sometimes achieved other
missions. Some T-33 equipped with a camera in the nose and
electronic materials in the cockpit, achieved recognition missions.
Named RT-33A, these single-seat fighters were primarily delivered to
France (6), Italy, the Netherlands, Pakistan, Thailand and Turkey as
part of Military Assistance Program (MAP).
The
T-33A was the only jet trainer in the USAF inventory from 1948 until
the advent of the Cessna T-37A in 1957 and the Northrop T-38A in
1961. It served as an instrument trainer and utility aircraft as
well as a test aircraft. In support of the NATO build-up in the
early 1950s, Canada undertook to provide training not only for its
own air crews, but also for several thousand Allied personnel. To
provide for the jet-training phase of the program, Canada was given
20 T-33A-l-LOs and 10 more on loan from the USAF inventory, which
were later returned to the USAF or transferred to Greece and Turkey
when the RCAF standardized on a Canadian-built version of the T-33.
Canada
began building its own T-33As in 1951, launching the first aircraft
on November 27, 1951. It was powered by a 5,100-pound-thrust
Rolls-Royce Nene 10 engine and was designated the T-33A Silver Star
Mk.3 (company designation CL-30). France, Greece, Portugal, Turkey,
and Bolivia were soon using the Canadian-built T-33s. Similarly,
Japan began producing its own T-33s on July 1, 1954. The use of this
versatile aircraft by foreign air forces was not limited to the
Canadian and Japanese versions, as at least 1,058 Lockheed-built
aircraft were delivered to friendly and neutral nations as part of
the Mutual Defense Aid Program; others were transferred directly
from the USAF inventory overseas. The T-33 was also used as a jet
combat aircraft during armed rebellions in several countries.
The
T-33s were also used by the US Navy with the TV-2 designation.
|
|
|
T-33A
specs/doneleri:
Crew/mürettebat:2,
engine/motor: 1 x Allison J33-A-35, thrust/itiş gücü: 24,06kN,
wingspan/kanat açıklığı: 11,87m, length/uzunluğu: 11,49m,
height/yüksekliği: 3,55m, wing area/kanat alanı: 22 m2,
max. speed/azami hızı: 965km/h, ceiling/tavanı: 14,700m,
range/menzil: 2,150km
|
|