Supermarine “Spitfire”                 Fighter / Av

Spitfire hikayesinin başlangıcı başarısız bir uçak olan Supermarine Type 224’e dayanır. Martı kanatlı, tek kanat konfigürasyonlu, sabit iniş takımlı bir uçaktı ve 600 hp’lik bir Rolls Royce motoru ile tahrik ediliyordu. Fakat tasarımcısı olan Mitchell neticeden uçak uçmadan önce dahi memnun olmamıştı. Özel teşebbüs tarzında yeni bir uçak tasarımına başladı, tasarımı, yeni P.V.12 “Merlin” motorunu ve kanatlardaki sekizli makinalı bataryasını kullanabilmek için iki defa revize etti. Neticede tasarım Hava Bakanlığı tarafınca 1935 Ocak ayında kabul edildi. İlk prototip 5 Mart 1936’da uçtu.

310 uçaklık ilk sipariş üç ay sonra verildi, bunu 200’lük bir parti takip etti. 1938 Nisan ayında Nuffield organizasyonu, Birmingham yakınlarındaki Castle Bromwich “gölge” fabrikasında üretmek üzere 1000 adetlik bir sipariş daha aldı. Alınan diğer siparişlerle savaşın başlamasından önce toplam uçak sayısı 2,143’e çıkmıştı.

1938 Ağustos-Aralık döneminde yalnız bir üs Spitfire MMk.1’lerle donatılmıştı. Savaşın çıkmasına kadar bu sayı dokuza yükseldi ve iki üs daha değişim sürecine girmişti. Toplam 1,583 Spitfire I üretildi. 1,175hp Merlin XII ile donatılmış Mk.II’lerin teslimatına 1940 Haziran’ında başlandı ancak gelecek kışa kadar teslimat ve değişim tamamlanamadı ve Britanya Savaşı’nın hava muharebe yükü Mk.I’e kaldı.

Spitfire’lar Hurricane’lerden daha çok ilgi çekti ve üretilmiş en meşhur uçaklardan biri oldu.

Britanya Savaşı esnasında hızı ve manevra yeteneği ile Alman uçaklarının rakibi Bf 109’a iyi bir rakip oldu ve diğer Alman uçaklarına bariz bir üstünlük sağladı. Spitfire’ın tırmanma yeteneği Bf 109’dan düşük olmasına rağmen ondan daha hızlı uçabiliyordu (Hurricane’in aksine). Spitfire’ın motoru  bazen aşırı “G” çektiğinde karbüratör taşması sonucu duruyordu. Bf 109 pilotlarının bundan faydalanmasına fırsat vermemek için Spitfire pilotları önce yarım bir “roll” yapıyor ve sonra dalışa geçiyordu. Bu karbüratör eksikliği daha sonra giderildi ve Spitfire tarihe belki de en iyi savunma silahı olarak geçti.

The beginning of the Spitfire story goes back to the unsuccessful Supermarine Type 224. It was a gull-winged monoplane with a fixed undercarriage, powered by a 600-h.p. Rolls-Royce engine, but the designer, Mitchell was dissatisfied with it even before it flew. He began to design a new aircraft as a private venture; the conception was revised twice, to incorporate the new P.V.12 “Merlin” engine and an eight-gun battery and the final design was accepted by the Air Ministry in January 1935. The prototype first flew on 5th March 1936.

The first order for 310 planes was placed three months later, followed by a further 200. In April 1938 the Nuffield Organisation was awarded an order for 1,000 Spitfires to be built at a shadow plant planned for Castle Bromwich near Birmingham, and further orders in 1939 brought the number of aircraft on the order book to a total of 2,143 by the outbreak of war.

Between August and December 1938 No. 19 Squadron at Duxford was equipped with the Spitfire Mk.1. By the outbreak of war nine squadrons were fully equipped and two others were in the process of conversion. A total of 1,583 Spitfire Is were built. Deliveries of the Mk. II (basically a Mk. I powered by a 1,175-h.p. Merlin XII) began in June 1940, but widespread re-equipment with the new version did not commence until the following winter, and it was the Mk. 1 which bore the brunt of the fighting during the Battle of Britain.

The Spitfire has always attracted more attention than the Hurricane, and is undoubtedly one of the most famous aircraft ever built.

During the Battle of Britain, the speed and maneuverability of the Spitfire made it an even match for its main German adversary, the Bf 109, and gave it a decisive advantage over other German aircraft. Although the Spitfire could not out-climb the Bf 109, it could outrun it, unlike the Hurricane. The Spitfire's engine, however, would sometimes cut out in combat when the G-forces caused fuel to flood the carburetor. To prevent Bf 109 pilots of taking advantage of this, British pilots would execute a half roll and dive, which kept the engine running. The carburetion flaw was later corrected, and the Spitfire would go down in history as perhaps the best defensive weapon of the war.

Crew/mürettebat: 1, engine/motor: Rolls Royce Merlin III, power/gücü: 1,030HP, wingspan/kanat açıklığı: 11,25m, legth/uzunluk: 9,12m, height/yükseklik: 3,01m, max speed/aami hız: 608km/h, ceiling/tavan: 11,096m, range/menzil: 1,870km, armament/silah donanımı: 8 x 7.7mm (0.303 in.) Browning MG, 452kg (1000 lb) bombs