|
1940’ların
sonlarına doğru English Electric firması Canberra’ların
yerini alacak bir uçak üzerinde çalışmalara başlamıştı.
Ancak 1956’da İkmal Bakanlığı tarafından bu değiştirme
ile ilgili talepler ileri sürülmeye başlandı. Buna uygun
yeni uçağın yapılması için de English Electric ve Vickers
firmaları birleşerek British Aviation Company (BAC)ı
kurdular.
Canberra
ve “V Force”u değiştirecek son derece sofistike, yüksek
performanslı taktik saldırı ve keşif uçağı TSR-2’nin şartnamesi
1956’da ilan edildi (Canberra TSR-1 olarak kabul
edilmektedir). Bu uçak ağaç üstlerinden çok uzun mesafeler
boyunca uçabilecek, ham çim pistlerden kalkabilecek ve mevcut
uçakların tümünden özellikle düşük irtifada daha iyi
olacaktı. Bunlara ilaveten gövde içindeki bomba haznesinde nükleer
silah taşıyabilecekti. BAC’ın bu projeye cevabı üstten
kanatlı, uzun gövdeli, iki adet Bristol Olympus turbojeti ile
tahrikli bir uçak oldu. Sofistike
bir flaplara üfleme sistemi ile uçağa STOL karakteristiği de
kazandırıldı. Uçak zamanının en gelişmiş arazi takip
radarıyla da donatılmıştı.
Denenmemiş bir gövdenin denenmemiş bir motorla bütünleşmesinden
çıkan maliyet artışları ve gecikmeler TSR-2’nin kısa sürede
iptaline yol açtı. Bu iptal toplumda ve politik arenada münakaşa
konusu oldu.
1965’de
bütün proje iptal edilerek iki tane hariç bütün uçak gövdeleri
imha edildi. Politik tercih daha sonraları F-111
olarak adlandırılacak TFX projesinden yana konuldu:
|
|
In
the late 1940s English Electric started planning a replacement
for the Canberra.
It was in 1956 that requirements were put forward for such a
replacement by the Ministry of Supply. To build this new plane
British Aircraft Company (BAC) was formed from the
amalgamation of English Electric and Vickers.
The
specification for a sophisticated high performance tactical
strike reconnaisence aircraft called TSR-2 was issued in 1956 to replace the Canberra and ultimately the V Force
(Canberra was considered as TSR-1). The aircraft had to fly at
treetop height for long distances, furthermore it had to
operate from short unprepared grass fields, and finally
performance had to be superior, (particularly at low level) to
any contemporary aircraft. It was also able to carry nuclear
bombs within the bomb bay located in the fuselage. The BAC
response to this specification was a shoulder winged aeroplane
with a very long fuselage powered by two Bristol Olympus
turbojets. A sophisticated flap blowing system gave the
aircraft a superb STOL capability, and the aircraft was
equipped with the worlds most advanced terrain following radar
system. Cost overuns and delays mostly due to the marriage of
an untried and revolutionary airframe with a new and untried
engine was the bane of the TSR-2's short existence and the
aircraft became the subject of great poltical and public
controversy in the early 1960's.
In
1965 the entire project was cancelled and all airframes
except two were ordered destroyed. The poliitical decision
was put in favor of the TFX project which later became the F-111.
|
|
|
TSR-2
specs/doneleri:
Crew/mürettebat:
2, engines/motorlar: 2 x Bristol Siddeley Olympus B.O1.22R
turbojets, thrust/itiş gücü: 2 x 135,85kN (with afterburner),
wingspan/kanat açıklığı: 11,29m, length/uzunluk: 27,07m,
height/yükseklik: 7,22m, max.speed/azami hız: Mach 2+, ceiling: ?
, max. take-off weight/azami kalkış ağırlığı: 46,195kg, empty
weight/boş ağırlığı: 24,747kg, range/menzil: 1,650km+,
armamment/silah donanımı: 6 x 1000lb bombs, nuclear weapons in
bomb bay/ 6 x 1000lb bomba veya nükleer silahlar, tamamı bomba
haznesinde
|
|